Ποιοι είναι οι λόγοι για την ανομοιογενή σκληρότητα των μη υφασμένων υφασμάτων υπό τις ίδιες συνθήκες επεξεργασίας;

Τα μη υφασμένα υφάσματα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: λεπτό και παχύ. Το βάρος του λεπτού τύπου είναι γενικά 20 - 100 g / m (που χρησιμοποιείται ως διακοσμητικό ύφασμα επένδυσης ενδυμάτων, μαντήλια, προϊόντα γυναικείας υγιεινής κ.λπ.). Ο παχύς τύπος χρησιμοποιείται ως νιφάδες, χαλιά, υλικά φίλτρων, γεωυφάσματα (πανί με οδόστρωμα) κ.λπ. Μη υφασμένα υφάσματα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή ειδικών - υλικών σκοπών όπως η θερμική μόνωση, η δυνατότητα αναπνοής, η αντοχή στη θερμότητα, η αντίσταση στη φθορά, η ηχομόνωση, Αντίσταση σοκ, αντι -ιός και προστασία ακτινοβολίας.

1. Λόγω της ανομοιόμορφης ανάμειξης των χαμηλών ινών σημείων τήξης και των συμβατικών ινών, το μέρος με υψηλότερο χαμηλό περιεχόμενο σημείου τήξης είναι πιο δύσκολο και αντιστρόφως το μέρος με χαμηλότερο περιεχόμενο είναι πιο μαλακό.

2. Επιπλέον, η τήξη των χαμηλών ινών σημείων τήξης δεν είναι απολύτως εύκολο να προκαλέσει την εμφάνιση μαλακών μη υφασμένων υφασμάτων.
3. Ο υψηλός ρυθμός συρρίκνωσης της ίνας θα προκαλέσει επίσης το πρόβλημα της ανομοιόμορφης απαλότητας και της σκληρότητας του μη υφασμένου κυλίνδρου.